Een dagboek van Liefde
Recente tentoonstelling
Een Dagboek van Liefde, een voortdurende reis
Een Dagboek van Liefde is een project geïnspireerd door een bijzonder document uit de jaren 1930. Het dagboek vertelt hoe een vader zijn dochter toespreekt na het verlies van zijn vrouw. Zijn woorden zijn eenvoudig, maar raken aan universele thema’s: liefde, verlies en de diepe wens om zorg en steun te bieden aan onze naasten. Wat dit dagboek zo bijzonder maakt, is dat de emoties en verbindingen erin tijdloos zijn. Ondanks het verschil in tijd en context blijft de inhoud herkenbaar en relevant.
Dit project is, net als het verloop van het dagboek zelf, een reis in ontwikkeling. De tekeningen die ik tot nu toe heb gemaakt – met inkt en koffie – reflecteren op zowel het verleden als het heden, maar blijven open voor nieuwe interpretaties en uitwerkingen. Het proces ontvouwt zich langzaam, laag voor laag, en blijft steeds nieuwe inzichten brengen.
Net zoals de vader in het dagboek zijn gedachten en emoties stukje bij beetje onthult, groeit dit project met de tijd. Nieuwe ideeën, beelden en vormen komen naar voren, waardoor Een Dagboek van Liefde niet alleen een verhaal van toen vertelt, maar ook steeds meer verbindingen legt met ons leven van nu. Het is een werk dat blijft evolueren en zich steeds verder verdiept, zonder een vast eindpunt.
Tekeningen& fragmenten
“Den volgende dag, het was Woensdag 28 juni 1933, ging ik na de lunch weg en moest me haasten om de tram van kwart over één te halen. Zoals gewoonlijk deden moeder en jij me uitgeleide tot de trap, doch ik had geen tijd om je dagelijkse afscheidskusje in ontvangst te nemen en holde snel de trappen af. Maar jij wist wel raad, want je riep me achterna: “Vader kan ik dan m’n kusjes in een postpakketje sturen?”