Schilderijen en tekeningen: ruimtelijk, wijds en perspectief

In mijn studio in Den Haag schilder en teken ik. De rol die het klimmen en de bergen hebben in mijn leven wordt steeds duidelijker. Ook in mijn schilderijen krijgen deze de ruimte. De composities waar ik steeds naar op zoek ben worden vervlochten met deze ruimtes.

De ervaring van ruimtes is een rode draad in mijn werk. Ik speel met schaal en vervorming van deze ruimtes, en er is altijd een uitweg. Ik zoek de verbanden tussen de innerlijke ruimte en de daadwerkelijke ruimte. Door de structuur te veranderen geef ik de kijker een andere ervaring. Het gaat niet over de realiteit, maar het vinden van een route, nieuwe mogelijkheden en ingangen.

Ook het menselijke heeft hier een rol in: de positie van de persoon. De figurant of hoofdrolspeler. De relatie tussen ruimte, mens en emotie is een oneindige bron van inspiratie.

Recent raakte ik geïntrigeerd door een bijzonder dagboek, geschreven tussen 1933 en 1938. Tussen vergeten spullen kwam dit oude document tevoorschijn, waarin een vader zijn dochter liefdevol toespreekt na het verlies van zijn vrouw. Dit intieme verhaal over universele liefde en verbondenheid doet me nadenken over de ruimten die we delen, zowel fysiek als emotioneel.

De gevoelens en beelden die uit dit dagboek voortkomen, resoneren in mijn werk. Het is alsof de inkt en koffie van de tekeningen die ik maakte bij het lezen van het dagboek een parallel vormen met mijn spel van structuur en perspectief. De lijnen, vlekken en vormen die zich ontvouwen in deze composities herinneren ons eraan dat we allemaal verbonden zijn: door liefde, verlies, hoop en de zoektocht naar nieuwe wegen.

In mijn werk zoek ik naar manieren om deze verbinding te visualiseren. Het is een uitnodiging om niet alleen de buitenwereld, maar ook onze innerlijke wereld te verkennen. En misschien, door deze reis, een stukje herkenning of troost te vinden.